Even herbronnen

Momenteel ben ik even leeg.  Is het writer's block? Niet echt. Ik ben gewoon even leeg geschreven.

Hoe komt dat? Ik heb net een manuscript van uiteindelijk ruim 75 000 woorden geschreven. Naar mijn normen is dat een dik boek. Ja, ik weet het: er bestaan nog dikkere pillen.

Het kan zijn dat er nog in geschrapt en bijgewerkt zal moeten worden. Ik denk dat ik de losse eindjes heb, maar ik ben niet zo zeker, omdat ik te dicht op mijn werk sta. Daarom moet ik nu even afstand nemen.

Dit is een periode om te herbronnen. Momenteel heb ik wel nog ideeën, maar geen concrete plannen om een nieuw boek te schrijven. Ga ik nog boeken schrijven? Zeker, maar nu even niet.

Het gaat niet om commando, of bij mij toch niet. Ik doe de nodige research als ik aan een verhaal begin en ben daar momenteel niet zo voor in stemming.

Schrijven is een hobby en dat moet het ook blijven. Als de ontspanning een inspanning wordt, klopt er iets niet.

Een goed boek schrijven is een inspanning en ik geef toe dat als ik een manuscript bij de redactie op de tafel gooi, ik soms het gevoel heb dat ik een marathon heb gelopen.  Ik ben dan ook het type schrijver dat grotendeels uit financiële noodzaak zoveel mogelijk zelf probeert te sleutelen en de beste versie die ik kan geven, aan de redactie geef. Dan is er nog werk aan, maar ik kan me geen vijf rondes permitteren. 

De kwaliteit van mijn werk is voor mij belangrijk en ik ben dankbaar dat er steeds betere technologie beschikbaar is om het voor een dyslect als ik makkelijker te maken om iets duidelijk op papier te krijgen. Ik hoop mijn aantal fouten te verminderen, maar koester niet de illusie het eerste foutloze boek op de markt te kunnen brengen.

Momenteel heb ik 'Prairiebrand', mijn spirituele western, bij de redactie. Dat is het boek dat ik voor dit jaar op de planning heb staan. Voorlopig richt ik me op september.

Mijn historische romantasy 'De Zwarte Valk' ligt bij de proeflezers. Ik heb daar de laatste maanden hard aan gewerkt en het is nog lang niet klaar.  Dat manuscript gaat voorlopig nog niet naar de redactie, maar wel in de koelkast, zodat ik er weer met een heldere blik aan kan werken, als de reacties van de proeflezers binnen komen.

Een goed boek schrijf je dus nooit alleen.

Om af te ronden: ik ben toch met een trend meegegaan. Ik vond de Barbie en actiefiguurtjes in de sociale media zo leuk, dat ik mezelf en mijn personages er ook aan heb onderworpen.

Als voorproefje voor 'Prairiebrand' presenteer ik de speelset met mijn hoofdrolspelers ;)