Ik ben even afwezig geweest. Ben ik gestopt met schrijven? Verre van, maar ik heb ernstige gezondheidsproblemen gehad, die me het even kalmer aan hebben laten doen.
Ik geef toe dat ik eerlijk gezegd iets heb herbeleefd dat ik hoopte nooit meer te moeten meemaken, namelijk ernstig bloeden door medicatie. Ooit kreeg ik bloedverdunners die me bijna fataal werden. Die bloeding heeft tijd gekost om te herstellen en ik was suf en wankel. Dat had ik gebruikt in 'De Zwarte Valk', mijn meest recente pennenvrucht die nu in publicatie is.
Het ergste van allemaal is dat ik het recent opnieuw meemaakte en daarom de lancering van mijn duisterste werk tot nu toe een beetje halfstok heb moeten doorstaan.
Deze roman is eigenlijk een woelen in de duisternis van de menselijke ziel. Ik heb er een mengeling van historische fictie en fantasy van gemaakt, met intriges aan het hof van Louis XIV, waar een bijzondere struikrover in wordt meegetrokken.
Of hoe vijanden bondgenoten kunnen worden en vrienden vijanden ... Ik heb in dit werk mezelf niet ingehouden en ik geef toe dat het niet voor zwakke zielen is.
Ja, het bevat romantiek, mijn gekende element, maar ik geef toe dat ik in dit werk dingen minder rooskleurig heb gemaakt.
Dit is mijn eerste roman waarin ik het gevoel heb de YA-sfeer waarin ik begon, volledig achter me gelaten te hebben. Ik ben best trots op mezelf.
Door mijn zware bloeding ben ik momenteel niet zoveel verder geraakt met mijn nieuwere projecten, maar er zit niemand achter me en ik ben er heilig van overtuigd dat die er wel zullen komen. Geef me wat tijd. Dat is het voordeel dat ik geen deadlines heb en alles op mijn tempo kan doen.
Reactie plaatsen
Reacties